Wanneer ik lees, zie ik de letters, maar ik zie ook het verhaal voorbij de letters. Ik zie twee zaken tegelijkertijd: de tekst en wat die oproept. Aan die dubbeling moest ik denken toen ik laatst een film zag: Blue Jeans van Jacques Rozier. De film is in zwart-wit en is opgenomen in Frankrijk, eind…
In het zaakje waar ik falafel eet komt aan de tafel rechts van mij een gezin zitten: vader, moeder, drie kinderen. Ze buigen zich over de menukaart. Even later staat er bij de kassa links van mij een verliefd stelletje. Ook dit stelletje buigt zich over de kaart om iets te bestellen. Dan zie ik…
In de krant van gisteren valt mijn oog op een zwart-wit foto van een voormalig premier, samen met zijn vrouw aan een halfopen raam, een paar decennia geleden. Ik gok dat het een trein is waarin ze staan, beiden lachend, ze zwaaien, ik weet niet naar wie, wellicht naar mensen op het perron. Het is…